Dzisiejsza niedziela to dla nas Polaków niedziela wyjątkowa – szczególna, bo dziś dziękujemy Bogu za setną rocznicę odzyskania przez naszą Ojczyznę niepodległości. Dokładnie 100 lat temu – 11 listopada 1918 roku podpisano pokój kończący I wojnę światową i Polska po stu dwudziestu trzech latach niewoli odzyskała wolność. W katedrach i kościołach zabrzmiała pieśń: „Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki otaczał blaskiem potęgi i chwały

Pan Jezus wyjaśnia swoim uczniom, że przykazanie miłości Boga i bliźniego stanowi jedno. Kto to rozumie i stara się wypełniać w swoim życiu, jest na dobrej drodze do królestwa Bożego. Przykazanie miłości jest o wiele ważniejsze od wszelkich przejawów religijności, które bez miłości stają się tylko pustym znakiem.

Dzisiejsza uroczystość Wszystkich Świętych wprowadza nas duchowo w bramy nieba. Świętujemy ze wszystkimi zastępami zbawionych w niebie. Nie tylko z wyniesionymi przez Kościół do chwały ołtarzy, ale z ogromną rzeszą naszych braci i sióstr, którzy przez godne życie zasłużyli sobie na udział w królestwie Bożym. Wsłuchując się w program życia zbawionych, oparty na Jezusowych błogosławieństwach, rozbudzajmy w nas samych pragnienie dołączenia do ich grona.

Każda świątynia jest miejscem wybranym przez Pana Boga, miejscem Jego przebywania wśród ludzi, miejscem spotkania Boga z człowiekiem, gdzie okazuje On swoje miłosierdzie i udziela łask. Dziękujemy dzisiaj za ten kościół, naszą świątynię, którą Pan Bóg wybrał na miejsce przebywania wśród nas.

Pan Jezus przypomina swoim uczniom, jakie zasady powinny obowiązywać w ich wzajemnych relacjach. Na pierwszym miejscu powinna być zasada służenia jeden drugiemu, to znaczy ciągłe zabieganie o dobro drugiego. Taka postawa życiowa prowadzi do cnoty pokory, a pokora bardzo podoba się Panu Bogu.

Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego. Wielbłąd nie zmieści się w uchu igielnym. Nie zaznają smaku życia wiecznego ci, którzy z niczego nie chcą zrezygnować i chcą posiąść królestwo Boże w taki sam sposób, w jaki posiada się kolejne rzeczy. Któż więc może się zbawić? U Boga wszystko jest możliwe. Jedynie w Nim warto złożyć nadzieję, jedynie On nie tylko spełnia obietnice, ale nadto daje wiele więcej.

Grupy dla bierzmowanych i dorosłych.

Pan Jezus przypomina nam dzisiaj wartość nierozerwalnego małżeństwa jednej kobiety i jednego mężczyzny. Wymagania Pana Boga w tej dziedzinie są wielkie i chociaż wielu nie potrafi im sprostać, to jednak nie można ich negować. Z Bożą pomocą można przezwyciężyć wiele problemów i osiągnąć szczęście we dwoje.

Pan Jezus uspokaja swoich uczniów, mówiąc, że kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami. Każdy, kto grzeszy i innych nakłania do grzechu powinien się nawrócić.

Kiedy Chrystus mówi Apostołom o czekającej Go męce, oni spierają się, który z nich jest ważniejszy. Pycha czyni z człowieka istotę bardzo słabą, egocentryczną, szukającą wygody, uciekającą od trudu i cierpienia. Jezus uczy, że prawdziwa wielkość człowieka polega na służbie, na oddaniu siebie Bogu. Aby otrzymać tę mądrość zstępującą z góry trzeba trwać na modlitwie i stać się jak dziecko, które bezgranicznie ufa Ojcu.

Zaprzeć się samego siebie nie jest łatwo. Chrystus mówi nam o drodze, jaką powinniśmy obrać, aby kroczyć za Nim. Wymaga ona wielu wyrzeczeń, aż do utraty życia. Obietnica życia wiecznego winna być dla nas motywacją do kroczenia za naszym Zbawicielem.

Uzdrowienie głuchoniemego jest przykładem, jak Boże działanie przemienia człowieka, otwiera go na nowe życie. Chrystus wciąż pragnie każdego z nas uzdrawiać i obdarzać swą łaską. Nie zamykajmy się na Boże działanie w nas.

Organizujemy pielgrzymkę na nocne czuwanie na Jasną Górę w dniach 19-21 października br. Program pielgrzymki obejmuje nocne czuwanie pod przewodnictwem księży chrystusowców....

Pan Jezus przypomina nam, jak ważna jest czystość serca człowieka, gdyż z wnętrza pochodzi to, co czyni człowieka nieczystym, czyli grzesznym. Zewnętrzne formy religijności i pobożności, nawet najdoskonalsze, nie uczynią nas bardziej świętymi, jeżeli nie będziemy jednocześnie zwracali uwagi na czystość naszych pragnień i intencji.

Uroczystość Matki Bożej Jasnogórskiej, czczonej jako Królowa Polski i główna patronka naszego narodu, skłania nasze serca ku jeszcze większemu zawierzeniu Jej naszych losów. Wsłuchani w słowa Maryi: uczyńcie wszystko, co wam mówi mój Syn, starajmy się wiernie wypełnić Jej wskazania.

We wrześniu w dniach  27-29 odbędzie się uroczyste wprowadzenie figury św. Michała Archanioła do naszego kościoła. Będzie sprowadzona prosto z Włoch. Będziemy bardzo wdzięczni za wsparcie tej inicjatywy. Osoby chętne w roli darczyńców do zakupu figury proszone są o wpłaty na konto parafii z dopiskiem "Figura  św. Michała Archanioła." 

BS Goleniów 44 9375 0002 0000 1290 2000 0010

Pan Jezus poucza dzisiaj swoich słuchaczy, że On jest z nami i pozostanie obecny i żywy pod postacią chleba i wina. Każdy z nas może skorzystać z tego ożywiającego pokarmu, który nam zostawił. Co więcej, karmienie się Jego Ciałem i Krwią jest warunkiem koniecznym, aby osiągnąć życie wieczne. Nie lekceważmy tego.

Wniebowzięcie Maryi jest spełnieniem obietnicy Pana Jezusa, Jej Syna, który powiedział: „idę przygotować wam miejsce, a gdy przyjdę powtórnie, zabiorę was do siebie”. Maryja jako pierwsza z ludzi doświadczyła spełnienia tej obietnicy. Świętując uroczystość Jej wniebowzięcia, wyznajemy naszą wiarę, że i my kiedyś dostąpimy takiego wyniesienia z duszą i ciałem w chwale nieba.

Pan Jezus wyraźnie mówi o sobie: Ja jestem chlebem żywym. Podczas każdej Mszy Świętej odkrywamy na nowo tę prawdę. Nie chodzi tylko o uznanie cudownej obecności Ciała Chrystusa w konsekrowanym chlebie, ale o to, by tym chlebem karmić się na co dzień, bo „kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”.

Pan Jezus, dając głodnym ludziom chleb, jednocześnie wprowadza ich w tajemnicę chleba życia. On chce nam dać najlepszy pokarm: swoje Ciało wzmacniające nas na drodze do nieba. Jak  najczęściej starajmy się rozbudzić w sobie pragnienie przyjmowania tego wyjątkowego pokarmu.

Pan Jezus zawsze dostrzega potrzeby tych, którzy do Niego przychodzą. Chojną ręką karmi głodnych, ale nakazuje uczniom pozbierać ułomki, aby nic się nie zmarnowało. Zachęca nas, abyśmy nie marnowali żywności, którą możemy dzielić się z głodnymi. Mamy wspólnie dbać o dobre wykorzystanie Bożych darów.

Pan Jezus przypomina swoim uczniom o obowiązku odpoczynku po pracy. Gdy jednak wielki tłum znowu gromadzi się przy nich, Jezus od razu zaczyna nauczać. Odpoczynek jest konieczny do nabrania sił do dalszej pracy. Pobyt na urlopie nie zwalnia nas nigdy od czynienia dobra, jeżeli tylko nadarza się ku temu sposobność. 

Pan Jezus przyznaje się do swojej rodziny, do swojego pochodzenia, swojego miasta i chociaż nie jest dobrze rozumiany, to jednak nie wypiera się swoich ziemskich korzeni. Swojej historii nikt nie może zmienić, ale można jej nadać nowy, piękniejszy bieg. Uczmy się od Pana Jezusa, nie zapominając o tym, co było, i nie zrażając się przeciwnościami, budować własną drogę realizowania powołania do szczęścia przekraczającego ziemski wymiar.

Narodzenie św. Jana Chrzciciela poprzedziło narodziny Zbawiciela. Jan był ostatnim z proroków Starego Testamentu i jednocześnie pierwszym świętym Nowego Testamentu, którego śmierć w obronie prawdy i moralności była również zapowiedzią zbawczej śmierci Jezusa. Wielkość Jana, „największego spośród narodzonych z niewiasty”, może być właściwie odczytana tylko w świetle życia Chrystusa, który sam jest prawdziwą światłością świata.

Codziennie uczestniczymy w budowaniu królestwa Bożego w świecie. Chociaż często wydaje się nam, że nasze wysiłki są mizerne i prawie nie widać skutków tego budowania, bo są maleńkie jak ziarnko gorczycy. Ono jednak wciąż rośnie Bożą mocą i w każdej chwili może ogarnąć nas całkowicie i przemieniać świat.

Przychodzimy  na Mszę Świętą, by usłyszeć słowo Boże i by wspólnie się modlić. Pan Jezus powiedział do nas: „Oto maja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką”. Musimy jeszcze bardziej starać się pełnić Jego wolę.

Pan Jezus przypomina nam dzisiaj prawdę, że to szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Każdy dzień święty ma pomóc człowiekowi najpierw w poznaniu i przybliżeniu się do Pana Boga, a następnie w jego osobistym i wspólnotowym rozwoju. Nie powinien być on traktowany jako czas bezczynności i lenistwa czy też jako czas nadmiernego zabiegania o posiadanie dóbr materialnych, ale jako dzień poświęcony Panu Bogu.

Pragniemy podziękować za wszelkie łaski otrzymane w trakcie przygotowania do sakramentu Eucharystii. Dlatego zapraszamy dzieci na pielgrzymkę do Lichenia - sanktuarium Matki Bożej  Bolesnej Królowej Polski. Zapisy w zakrystii.

Tajemnicę Trójcy Przenajświętszej możemy poznać tylko dzięki objawieniu Bożemu. Jezus pouczył nas o Ojcu, o sobie i Duchu Świętym oraz o więzi łączącej Boga Trójjedynego. Z wiarą wyznawajmy wiarę za każdym razem, gdy czynimy znak krzyża: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Zesłanie Ducha Świętego to pamiątka narodzin wspólnoty Kościoła. Apostołowie, umocnieni mocą z wysoka, wyszli z Wieczernika, aby dawać świadectwo o zmartwychwstałym Zbawicielu. Ich misja wciąż trwa i jest kontynuowana w Kościele.