Założycielem zgromadzenia Braci Albertynów (Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka Serafickiego Posługujących Ubogim) był św. Brat Albert – Adam Chmielowski. Założone przez siebie w 17 roku zgromadzenie zakonne oparł na Regule św. Franciszka z Asyżu. Centrum jego działalności stanowiły ogrzewalnie miejskie dla bezdomnych, które pracą apostolską przemieniał w przytuliska. W swoim testamencie brat Albert nakazał braciom iść zawsze tam, gdzie warunki są najcięższe i gdzie nikt nie służy ludziom opuszczonym. Mają bracia zawsze wierzyć w człowieka i w dobro tkwiące głęboko w nim: „które można wyzwolić dobrym słowem czy też miłosiernym znakiem, jak choćby miską strawy”.

Aktualnie bracia albertyni prowadzą następujące dzieła: placówki dla bezdomnych mężczyzn (noclegownię, przytulisko i mieszkania chronione dla wychodzących z bezdomności), domy pomocy społecznej dla niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie, kuchnie dla ubogich.